عوامل زیادی بر خنک شدن قالب های تزریقی تأثیر می گذارند، مانند شکل قطعه پلاستیکی و طراحی سطح جداکننده، نوع محیط خنک کننده، دما، سرعت جریان، پارامترهای هندسی و آرایش فضایی لوله خنک کننده، مواد قالب. ، دمای ذوب و قسمت بالایی قسمت پلاستیکی. دما و دمای قالب، تعامل چرخه حرارتی بین قطعات پلاستیکی و قالب و غیره.
(1) دمای قالب پایین می تواند انقباض قالب گیری قطعات پلاستیکی را کاهش دهد.
(2) دمای قالب یکنواخت است، زمان خنک شدن کوتاه است، و سرعت تزریق سریع است، که می تواند تغییر شکل پیچ خوردگی قطعات پلاستیکی را کاهش دهد.
(3) برای پلیمر کریستالی، افزایش دمای قالب می تواند اندازه قطعه پلاستیکی را تثبیت کند و از تبلور پس از تبلور جلوگیری کند، اما منجر به نقص در چرخه قالب گیری و شکنندگی قطعه پلاستیکی می شود.
(4) با افزایش کریستالی بودن پلیمر کریستالی، مقاومت در برابر تنش پلاستیک کاهش می یابد، به طوری که کاهش دمای قالب مفید است. با این حال، برای پلیمرهای آمورف با ویسکوزیته بالا، از آنجایی که مقاومت ترک خوردگی استقامتی مستقیماً با تنش داخلی قطعه پلاستیکی مرتبط است، افزایش دمای قالب و سرعت پر شدن و کاهش زمان تغذیه مفید است.
(5) افزایش دمای قالب می تواند کیفیت سطح قطعات پلاستیکی را بهبود بخشد. تعیین دمای قالب در طول فرآیند قالب گیری تزریقی، دمای قالب مستقیماً بر پر شدن پلاستیک، شکل دهی قطعات پلاستیکی، چرخه قالب گیری و کیفیت قطعات پلاستیکی تأثیر می گذارد. دمای قالب به کریستالی بودن پلاستیک، اندازه و ساختار قطعه، الزامات عملکرد و سایر شرایط فرآیند مانند دمای مذاب، سرعت تزریق، فشار تزریق و چرخه قالب‌گیری بستگی دارد. برای یک پلیمر آمورف، مذاب پس از تزریق به داخل حفره با کاهش دما جامد می شود، اما هیچ انتقال فازی رخ نمی دهد. دمای قالب عمدتاً بر ویسکوزیته مذاب یعنی سرعت پر شدن تأثیر می گذارد. بنابراین برای پلاستیک های آمورف با ویسکوزیته مذاب کم و چگالی متوسط مانند پلی استایرن، سلولز استات و غیره می توان از دمای قالب کمتر برای کوتاه کردن زمان خنک شدن استفاده کرد.
